ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਰੂਹਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ- ਸਾਧਵੀ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਭਾਰਤੀ

ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ : ਸਥਾਨਕ ਆਸ਼ਰਮ ਗੌਤਮ ਨਗਰ ਵਿਖੇ ਦਿਵਯ ਜਯੋਤੀ ਜਾਗ੍ਰਿਤੀ ਸੰਸਥਾਨ ਵੱਲੋਂ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ | ਜਿਸ ਵਿਚ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਸੰਚਾਲਕ ਗੁਰੂਦੇਵ ਸ਼੍ਰੀ ਆਸ਼ੂਤੋਸ਼ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਸੇਵਿਕਾ
ਸਾਧਵੀ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਭਾਰਤੀ ਨੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ‘ਤੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਇਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ।
ਉਹ ਨੰਗੇ ਤਰਕ, ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਰੂਹਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਕੀ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨਾ, ਜੋ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮ ਸਰੂਪ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਸਾਡੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮੁੱਲਾਂ ਦਾ ਆਧਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਡੀ ਆਸਥਾ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਅਰਥ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਬ੍ਰਹਮ ਲਈ ਡੂੰਘੇ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ।

ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗਿਆਨ ਵਿਕਸਿਤ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰਮ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਇਕਮੁੱਠ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਸਾਰਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਆਲਤਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ। ਰੱਬ ਦਾ ਭੌਤਿਕ ਪ੍ਰਮਾਣ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਸਾਰੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਫਿਰਕੇ ਜਾਂ ਫਿਰਕੇ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹੋਏ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

Advertisements

ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਨਿਯਮਾਂ ਕਾਰਨ ਅੱਜ ਲੋਕ ਸ਼ੁੱਧ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦੇ ਆਨੰਦ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਠੀਕ ਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੰਪਰਦਾ ਤੰਗ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸੱਚਾ ਧਰਮ, ਸੱਚਾ ਸੰਪਰਦਾ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ੁੱਧ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਿਸ਼ਠ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਉਤਰਦੀ ਹੈ। ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਪੂਰਨ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

Advertisements

दिव्य ज्योति जाग्रति संस्थान द्वारा स्थानीय आश्रम गौतम नगर में धार्मिक कार्यक्रम करवाया गया। जिसमें संस्थान के संस्थापक एवं संचालक गुरूदेव श्री आशुतोष महाराज जी की शिष्या साध्वी सुश्री प्रियंका भारती जी ने अध्यात्म पर प्रकाश डालते हुए कहा कि आधुनिक प्रवृति के लोगो के लिए अध्यात्म एक कठिन विषय है, क्यों कि उनकी शिक्षा भौतिक विज्ञान के आधार पर हुई है। वे कोरे तर्क, विश्लेषण तथा कार्य-करण पर भरोसा करते हैं।

इसलिए कभी-कभी अध्यात्म से वंचित रह जाते है। वास्तव में अध्यात्म है क्या।अध्यात्म से तात्पर्य स्वआत्मा का अनुभव करना, जोकि ईश्वरीय स्वरूप ही है। अध्यात्म हमारे सबसे निकट मूल्यों का आधार है। हमारी आस्था और श्रद्धा का अधिष्ठान है। यह जीवन को प्रयोजन और अर्थ देता है। जैसे-जैसे यह हमारे अन्दर विकसित होता है, हमें प्रज्ञा एवं प्रेम से भर देता है। हम दिव्यत्म के प्रति गहरे आदर से भर जाते हैं।

जब हमारा अध्यात्म-ज्ञान विकसित एवं स्फूर्त हो जाता है, तो हम सभी प्राणियों तथा स्वयं परमात्मा से संयुक्त हो जाते हैं। हमारा हृदय सभी के प्रति दयाभाव से भर जाता है। अध्यात्म भौतिक जगत के प्रमाणों से परे है। ईश्वर का कोई स्थूल प्रमाण नही दे सकता है। लेकिन ईश्वर को प्रत्यक्ष अनुभव किया जा सकता है। अध्यात्म सभीम्प्रदायों से भिन्न है। यद्यपि ये एक दूसरे से सम्बन्धित हैं, लेकिन एक नहीं हैं।

किसी कौम या संप्रदाय का सदस्य बने बिना भी एक व्यकित अध्यात्म का अनुभव कर सकता है। संप्रदायों के बोझिल नियमों के कारण आज लोग शुद्ध अध्यात्म के आनन्द से वंचित रह जाते हैं। अत: किसी ने सही ही कहा है कि संप्रदाय जब संकीर्ण मतों पर भोर डालता है, तो वह अपने अनुयायियों को ईश्वर से जुङने के भाव से ही वंचित कर देता है।

इसलिए सच्चा धर्म, सच्चा संप्रदाय वही है जो हमारे भीतर शुद्ध आध्यात्मिकता को विकसित करे। हमें हमारे वास्तविक लक्ष्य ईश्वर का साक्षात्कार कराए। हमारे धार्मिक ग्रंथों के अनुसार अध्यात्म एक इंसान के जीवन में श्रोत्रिय ब्रह्ममनिष्ठ सतगुरू की कृपा से ही उतर पाता है। पूर्ण सतगुरू ही ईश्वर का दर्शन करवाने की सामथ्र्य रखता है।